Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Ντεκουπάζ σε γυάλινο βαζάκι.

      Εδώ και καιρό βλέπω στο διαδίκτυο διάφορες δημιουργίες με ντεκουπάζ και ζωγραφική σε κάθε είδους ανακυκλώσιμα αντικείμενα. Επηρεάστηκα λοιπόν κι εγώ και σκέφτηκα να δοκιμάσω να φτιάξω κάτι ανάλογο. Έτσι, αφού έριξα μια ματιά στην κούτα όπου βάζω τα διάφορα προς ανακύκλωση αντικείμενα, βρήκα ένα βαζάκι το οποίο πληρούσε τις προδιαγραφές αυτού που είχα κατά νου να φτιάξω.
      Ξεκίνησα ξεκολλώντας τις αυτοκόλλητες ταινίες του και μετά το έπλυνα. Οφείλω να πω πως ήμουν πολύ τυχερή, οι ταινίες ξεκόλλησαν πανεύκολα. Έμειναν βέβαια κάποια ίχνη κόλλας, τα οποία όμως αφαίρεσα τρίβοντάς τα με ένα πανάκι το οποίο έβρεξα πρώτα με ζεστό νερό.
      Όταν στέγνωσε το βαζάκι, ξεκίνησα σιγά σιγά τη μεταμόρφωση: πρώτα το καπάκι, έπειτα το βαζάκι.
       Η επιφάνεια του καπακιού στην οποία τοποθέτησα τη χαρτοπετσέτα ναι μεν ήταν λευκή αλλά είχε γραμμένη την επωνυμία του προϊόντος με αρκετά μεγάλα μαύρα γράμματα. Προκειμένου να γίνει η επιφάνεια εντελώς λευκή, ώστε να είναι κατάλληλη να δεχτεί το ντεκουπάζ, χρειάστηκε να τη βάψω με τρεις γενναίες στρώσεις λευκού ακρυλικού χρώματος. Αναμειγνύοντας κόκκινα και λευκά ακρυλικά χρώματα, έφτιαξα μια απόχρωση του ροζ που κατά τη γνώμη μου προσεγγίζει αρκετά το ροζ των τριαντάφυλλων της χαρτοπετσέτας, και έβαψα με αυτή το υπόλοιπο καπάκι. Αν και το χρώμα που είχε το καπάκι σε αυτό το σημείο ήταν  αρκετά σκούρο βυσσινί, χρειάστηκαν μόνο δύο στρώσεις ακρυλικού χρώματος για να καλυφθεί ικανοποιητικά. 
     Την επιφάνεια στο  βαζάκι, στην οποία εφάρμοσα και πάλι ντεκουπάζ, την έβαψα με δύο στρώσεις λευκού χρώματος κιμωλίας. Μετά ξεκίνησα να βάφω τα υπόλοιπα σημεία στο βαζάκι με ένα χρώμα που έφτιαξα αναμειγνύοντας λευκό και κίτρινο ακρυλικό χρώμα. Λαμβάνοντας δε υπόψη το γεγονός ότι δε χρησιμοποίησα κάποιο primer, η κάλυψη που έδωσαν (τα ακρυλικά και το χρώμα κιμωλίας) ήταν αρκετά καλή.  Έπειτα σχεδίασα με λεπτό πινέλο περίγραμμα περιμετρικά της χαρτοπετσέτας με το ίδιο ροζ χρώμα με το οποίο πριν είχα βάψει μέρος του καπακιού.
     Αφού  στέγνωσαν τα χρώματα, κάλυψα ολόκληρο το βαζάκι και το καπάκι του, με κόλλα ντεκουπάζ με ενσωματωμένο βερνίκι, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά όχι το πινέλο - σφουγγαράκι αλλά ένα μικρό μαλακό τρίχινο πινέλο. Όταν η κόλλα στέγνωσε, έφτιαξα και ένα φιογκάκι με μια κορδέλα ιβουάρ χρώματος. Το αποτέλεσμα φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες. 









      Αυτό που ξέχασα να αναφέρω πιο πάνω είναι πως για να βάψω το βαζάκι χρησιμοποίησα μικρά μαλακά πινέλα. Παρόλα αυτά , το χρώμα δεν απλωνόταν ικανοποιητικά, τα πινελάκια άφηναν αντιαισθητικές γραμμές, τις οποίες όμως λείανα με τα δάχτυλά μου. Αν όμως δε  θέλετε να λερώσετε τα χέρια σας, προσπαθήστε να απλώσετε το χρώμα χωρίς να ακουμπούν οι τρίχες του πινέλου στην επιφάνεια την οποία βάφετε. 

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

DIY ξύλινα κουτάκια με χρώμα κιμωλίας και ντεκουπάζ.

      Για τις χειροτεχνίες μου  χρησιμοποιώ κυρίως ακρυλικά χρώματα. Εδώ και αρκετό καιρό όμως παρατηρώ να γίνεται λόγος για τα χρώματα κιμωλίας, για τα οποία μόνο θετικά λόγια ακούω από όσους/-ες τα έχουν χρησιμοποιήσει.  Έτσι λοιπόν, πριν λίγες μέρες που μου τελείωσε (πάλι!) το λευκό ακρυλικό χρώμα μου, αποφάσισα να το αντικαταστήσω με λευκό χρώμα κιμωλίας.  Γύρισα λοιπόν στο σπίτι με ένα βαζάκι το οποίο  μου κόστισε 2,80E τα 100ml. Η τιμή του μπορώ να πω πως με εξέπληξε ευχάριστα σε σχέση με αυτή του λευκού ακρυλικού χρώματος που συνήθως χρησιμοποιώ , καθώς το τελευταίο το προμηθεύομαι στην τιμή των 2,50E τα 75ml -όταν δε βρίσκω βέβαια σετάκια ακρυλικών χρωμάτων σε μεγάλα πολυκαταστήματα ή σούπερ - μάρκετ, τα οποία όντως είναι πολύ οικονομικά-. 
      Έβαψα λοιπόν με το καινούριο μου απόκτημα δύο κουτάκια diy που είχα με ένα μικρό μαλακό πινέλο. Αυτό που μου άρεσε κυρίως στο χρώμα κιμωλίας σε σχέση με τα ακρυλικά είναι η περισσότερο απαλή υφή του και το γεγονός ότι είναι κάπως πιο "φωτεινό". Παρατήρησα επίσης πως στεγνώνει λίγο γρηγορότερα από τα ακρυλικά και πως χρειάζεται  πολύ μικρή ποσότητα χρώματος - ίσως λίγο μικρότερη από τα ακρυλικά - για να καλύψει ικανοποιητικά μια επιφάνεια. Αυτό όμως που με απογοήτευσε είναι η έντονη μυρωδιά του, η οποία μάλιστα χρειάστηκε δυο - τρεις μέρες για "να φύγει" από τα κουτάκια. Σε γενικές γραμμές όμως, όπως άλλωστε φαίνεται και από τα προαναφερθέντα, βρήκα τα χρώματα κιμωλίας αρκετά ικανοποιητικά και σίγουρα θα τα ξαναχρησιμοποιήσω στο μέλλον στις διάφορες κατασκευές - χειροτεχνίες μου. 

 _____________________________________________________________________

      Ακολουθούν φωτογραφίες των ξύλινων κουτιών που έβαψα με το λευκό χρώμα κιμωλίας, τα οποία στη συνέχεια διακόσμησα  με τις χαρτοπετσέτες της επιλογής μου. Το εσωτερικό τους το  έβαψα με ακρυλικά χρώματα και μετά πέρασα ολόκληρη την εξωτερική επιφάνεια των κουτιών με βερνίκι για να την αδιαβροχοποιήσω. Τέλος, χρησιμοποιώντας ένα μαύρο στυλό για πέρλες και περιγράμματα, σχεδίασα περίγραμμα γύρω από τα μοτίβα της χαρτοπετσέτας τα οποία είχα κόψει σε κυκλικό σχήμα. 
      










Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Δημιουργίες από τσόχα για τα μαγειρικά παιχνίδια των παιδιών.

      Λίγο καιρό πριν χάζευα ένα από τα διάφορα διαφημιστικά φυλλάδια  που βρίσκουμε όλοι μας κάθε τόσο στα γραμματοκιβώτια μας. Καθώς προσπερνούσα τις σελίδες βιαστικά και σχετικά αδιάφορα, το μάτι μου έπεσε σε μια καλοφτιαγμένη παιδική κουζίνα. Και ενώ σε αυτή περιλαμβάνονταν αρκετά κουζινικά σκεύη, δεν περιλαμβάνονταν τα "φαγητά" , που είναι άκρως απαραίτητα, αλλιώς τι υποτίθεται θα μαγειρεύουν τα παιδιά ενώ παίζουν; Γυρίζοντας σελίδα στο φυλλάδιο είδα πως τα φαγητά πωλούνταν ξεχωριστά . Μάλιστα, αν κάποιος ήθελε να αγοράσει όλο το σετάκι, δηλαδή την κουζίνα, τα διάφορα πιατικά και τα φαγητά, το ποσό που θα έπρεπε να πληρώσει θα ήταν διόλου ευκαταφρόνητο, ειδικά στη σημερινή εποχή της κρίσης.

      Σκέφτηκα λοιπόν πως όλο και κάποιος τρόπος θα υπάρχει να κατασκευάσουμε μόνοι μας κάποια από τα απαραίτητα είδη που χρειάζονται για το μαγειρικά παιχνίδια των παιδιών, συγκεκριμένα τα "φαγητά". Έτσι ανέτρεξα στο αγαπημένο μου pinterest για να πάρω ιδέες. Εκεί βρήκα μια απίστευτα μεγάλη ποικιλία χειροποίητων "φαγητών" για παιχνίδι, κατασκευασμένα από τσόχα, τα οποία έδειχναν πολύ ρεαλιστικά. Όπως ήταν φυσικό, με το που τα είδα, αποφάσισα να δοκιμάσω να φτιάξω κι εγώ μερικά. Συγκεκριμένα επέλεξα να φτιάξω "σοκολατένια μπισκότα με ζαχαρόπαστα". Και επειδή τα μπισκότα είναι ένα υπέροχο συνοδευτικό για τσάι, σκέφτηκα να φτιάξω και φακελάκια "τσαγιού". 

Για να κατασκευάσω τα "μπισκότα" και τα φακελάκια "τσαγιού" χρησιμοποίησα:
  • τσόχα 
  • κλωστές
  • βελόνα
  • ψαλίδι
  • χάντρες για τη διακόσμηση της "ζαχαρόπαστας"
  • κορδέλα
      
      Αποτύπωσα στην τσόχα με μαύρο μαρκαδοράκι  το σχέδιο που επέλεξα ως πατρόν για τα "μπισκότα" και τη "ζαχαρόπαστα" και στη συνέχεια τα έκοψα με το ψαλίδι. Τα σχέδια που φαίνονται στη φωτογραφία αρκούν για την κατασκευή δύο "μπισκότων". 




      Ξεκίνησα με τη διακόσμηση της "ζαχαρόπαστας". Χρησιμοποιώντας την πιο λεπτή βελόνα που έχω έραψα στη "ζαχαρόπαστα" του πρώτου "μπισκότου" πολύ μικρές χάντρες. 






      Στη "ζαχαρόπαστα" του άλλου  "μπισκότου" δημιούργησα χρωματιστή "τρούφα" με ροζ και γαλάζια κλωστή. 






Μετά έραψα τη "ζαχαρόπαστα" πάνω στο ένα κομμάτι της καφετιάς τσόχας.






      Τέλος έραψα τα κομμάτια της καφετιάς τσόχας μεταξύ τους, βάζοντας στο εσωτερικό τους λίγο βαμβάκι για να αποκτήσουν τα "μπισκότα"  κάποιο όγκο. 




                                      Έτοιμα! Νομίζω πως είναι αρκετά ρεαλιστικά.


      Με τον ίδιο τρόπο έφτιαξα άλλο ένα "μπισκοτάκι" , αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας ως διακοσμητικό της "ζαχαρόπαστας" κάποιες πιο πλατιές χάντρες.




      Έφτιαξα επίσης ακόμα τρία "μπισκότα" σε σχήμα καρδιάς. Αυτή τη φορά δε χρησιμοποίησα χάντρες για τη διακόσμηση της "ζαχαρόπαστας", ώστε τα "μπισκότα" να μπορούν να χρησιμοποιηθούν άφοβα ως παιχνίδια  και από παιδιά πολύ μικρής ηλικίας. 




      Και αφού έφτιαξα τα μπισκότα, ξεκίνησα την κατασκευή των φακέλων "τσαγιού". Δε χρησιμοποίησα κάτι ως πατρόν για να τα κατασκευάσω, απλώς ζωγράφισα πάνω σε τσόχα το κλασικό σχήμα των φακέλων τσαγιού (x2). Για να φτιάξω το σημείο στο οποίο συνήθως αναγράφεται η επωνυμία του χρησιμοποίησα δύο μικρά κομματάκια τσόχας πορτοκάλι χρώματος.


       Για να κάνω το "φακελάκι τσαγιού" ακόμα πιο ρεαλιστικό, έκοψα λίγη μαύρη τσόχα σε πολύ μικρά κομμάτια, τα οποία θα παριστάνουν το "τσάι" και τα τοποθέτησα μέσα στο φακελάκι, αφού πρώτα έραψα τις τρεις πλευρές του. Έπειτα, έραψα και την τελευταία πλευρά, αφού τοποθέτησα πρώτα μέσα εκτός από το "τσάι" και την άκρη της κορδέλας. 


      Με τον ίδιο τρόπο , χωρίς φυσικά να βάλω κομμάτια μαύρης τσόχας, έραψα και τα άλλα δύο κομματάκια τσόχας. Έτοιμο λοιπόν και το φακελάκι τσαγιού! Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται πως φεγγίζει το "τσάι" μέσα στο φακελάκι. 



      Ακολουθώντας ακριβώς την ίδια διαδικασία, έφτιαξα ακόμα ένα φακελάκι τσαγιού, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά κίτρινη τσόχα. Νομίζω πως κι αυτό βγήκε αρκετά ρεαλιστικό, καθώς το "τσάι" φεγγίζει και πάλι μέσα από το κίτρινο φακελάκι του. 
    

      Η διαδικασία κατασκευής αυτών των τσόχινων παιχνιδιών είναι εύκολη, δεν απαιτεί πολύ χρόνο και τα υλικά που χρειαζόμαστε για την κατασκευή τους είναι οικονομικά. Προσωπικά σίγουρα θα δοκιμάσω να φτιάξω στο μέλλον και άλλα τέτοια παιχνίδια, καθώς θεωρώ πως είναι ωραία ιδέα για παιδικό δωράκι.

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Σουβέρ από φύλλα φελλού.

                   Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!

      Η πρώτη μου δημιουργία για το 2017 αποφάσισα να είναι, όπως άλλωστε μαρτυρά και ο τίτλος, τα σουβέρ από φύλλα φελλού. Μάλιστα, επειδή όσα σουβέρ και να 'χει κανείς ποτέ δεν είναι αρκετά, αποφάσισα να φτιάξω πολλά, 16 στον αριθμό, 4 σετ των 4 τεμαχίων.
   
      Για την κατασκευή των σουβέρ χρησιμοποίησα:

  • φύλλα φελλού (μπορείτε να τα βρείτε σε βιβλιοχαρτοπωλεία, μαγαζιά με είδη χόμπυ και σε παιχνιδοκαταστήματα)
  • ψαλίδι
  • ακρυλικά χρώματα
  • χαρτοπετσέτες
  • πινέλα ζωγραφικής σε διάφορα μεγέθη 
  • κόλλα ντεκουπάζ με βερνίκι


 Επέλεξα να φτιάξω τετράγωνα και στρογγυλά σουβέρ, χρησιμοποιώντας ως πατρόν κάποια άλλα  έτοιμα σουβέρ που έχω. 


      Ξεκίνησα με τα στρογγυλά σουβέρ μου, βάφοντας τα με λευκό ακρυλικό χρώμα. Τη μία τετράδα την πέρασα μία στρώση ακρυλικό και την άλλη δύο στρώσεις. Τα άφησα να στεγνώσουν.


      Μόλις στέγνωσαν, πήρα το ένα από αυτά, το τοποθέτησα  στη χαρτοπετσέτα πάνω από το σημείο του μοτίβου που με ενδιέφερε και σχεδίασα περιμετρικά με μολύβι. Έπειτα έκοψα με το ψαλίδι και αφαίρεσα τα δύο λευκά φύλλα της χαρτοπετσέτας. Στη συνέχεια τα τοποθέτησα πάνω στα φύλλα φελλού και έκοψα προσεχτικά με το ψαλίδι τα σημεία της χαρτοπετσέτας που προεξείχαν.


      Με ένα λεπτό μαλακό πινέλο άπλωσα μια λεπτή στρώση κόλλας ντεκουπάζ με βερνίκι, την άφησα να στεγνώσει πολύ λίγο, γύρω στο ένα λεπτό και έπειτα άρχισα να τοποθετώ προσεκτικά πάνω τη χαρτοπετσέτα. Αν και ο ενδεδειγμένος τρόπος τοποθέτησης της χαρτοπετσέτας είναι από το κέντρο προς τα έξω, εγώ την τοποθετώ συνήθως από την άκρη γιατί το βρίσκω πιο εύκολο και  μου δημιουργούνται και λιγότερες ζάρες. Μετά πήρα ένα κομμάτι λαδόκολλα, το τοποθέτησα πάνω στη χαρτοπετσέτα και με τα δάχτυλα μου την έστρωσα για να φύγουν οι ζάρες. Έπειτα έκοψα και πάλι με το ψαλίδι κάποια ακόμα σημεία της χαρτοπετσέτας που προεξείχαν.  Προέκυψε το αποτέλεσμα που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.


      Τώρα απέμεινε το πιο σημαντικό βήμα, το οποίο είναι και αυτό που με δυσκολεύει περισσότερο. Να απλώσω δηλαδή την κόλλα ντεκουπάζ πάνω στη χαρτοπετσέτα ομοιόμορφα. Συνήθως μου ξεφεύγει περισσότερη ποσότητα κόλλας σε συγκεκριμένα σημεία, την οποία δεν είναι πάντα εύκολο να την απλώνω μετά ομοιόμορφα χωρίς να σκίζω έστω και λίγο τη χαρτοπετσέτα. Τελικά με βοήθησε πολύ ένα συγκεκριμένο είδος πινέλου, το πινέλο - σφουγγαράκι, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα.  Με βοηθάει να απλώνω ομοιόμορφα την κόλλα και μπορώ να το περνάω πολλές φορές πάνω από το ίδιο σημείο (για να απομακρύνω πιθανή περιττή ποσότητα κόλλας), αφού είναι πολύ μαλακό και δεν καταστρέφει τη χαρτοπετσέτα.


      Άπλωσα κόλλα και στα υπόλοιπα και τα άφησα να στεγνώσουν. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα λογική ποσότητα κόλλας και έτσι στέγνωσαν πολύ γρήγορα, σε μόλις μισή ώρα.


                                                             Έτοιμα!


      Αν αφού στεγνώσουν τα σουβέρ κυρτώσουν λίγο, δε χρειάζεται να ανησυχήσετε. Βάλτε από πάνω τους κάποιο βαρύ αντικείμενο ,αφού πρώτα τα καλύψετε με μια κόλλα Α4 ή οποιοδήποτε άλλο χαρτί ,  τοποθετήστε από πάνω τους κάποιο βαρύ αντικείμενο για μερικές ώρες (εγώ χρησιμοποίησα έναν τόμο μιας εγκυκλοπαίδειας) και θα επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση. 
      Κάτι που ξέχασα να αναφέρω πιο πριν είναι, πως για την κατασκευή αυτών των σουβέρ χρησιμοποίησα τα φύλλα φελλού τα οποία έβαψα με μία μόνο στρώση λευκού ακρυλικού χρώματος. Τα έβαψα με μία μόνο στρώση, καθώς δεν ήθελα να φαίνεται αυτό το ροζ - παστέλ της χαρτοπετσέτας τόσο έντονα. Εν τέλει το χρώμα δεν έγινε πιο αχνό, όμως τα διάφορα πιο σκούρα σημεία του φύλλου φελλού που διακρίνονται από κάτω "σπάνε" κάπως αυτό το  παστέλ - ροζ  και δημιούργησαν ένα αποτέλεσμα που μου άρεσε αρκετά. 

      Με παρόμοιο τρόπο έφτιαξα και το δεύτερο σετάκι  των στρογγυλών σουβέρ μου. Αυτή τη φορά όμως  δεν κάλυψα όλη την επιφάνεια με χαρτοπετσέτα, αλλά επέλεξα μόνο ένα συγκεκριμένο μοτίβο το οποίο, αφού το έκοψα προσεχτικά, το κόλλησα στο κέντρο των σουβέρ.




      Με την ίδια τεχνική έφτιαξα και τα τετράγωνα σουβέρ μου των οποίων το περίγραμμα ζωγράφισα με ακρυλικά χρώματα χρησιμοποιώντας ένα μικρό πλατύ μαλακό πινέλο.